مستهلک شدن ماشین آلات معدنی امروزه یکی از بزرگترین مشکلات فعالان و بهره برداران معدنی است. عدم اجازه برای ورود ماشین آلات از یکسو و عدم ساخت ماشین آلات مورد نیاز معدن در داخل کشور سبب شده تا معدنکاری در ایران تحت الشعاع قرار گیرد.

صنعت معدن بخش عمده‌ای از اقتصاد را در کشورهای معدن‌خیز به خود اختصاص داده است. این بخش می‌تواند کانون سرمایه‌گذاری گسترده‌ای محسوب شده و محرک رشدی برای کشورهای مختلف باشد. با توجه به اینکه قیمت مواد خام معدنی به شدت افزایش یافته، با سرمایه‌گذاری در این صنعت می‌توان از طریق تمرکز استراتژیک و برتری عملیاتی در این کسب و کار، به سطوح بالای سرمایه و بهره‌وری منابع دست پیدا کرد. سرمایه گذاری در بخش معدن نیازمند ایجاد برخی شرایط و آگاهی از آن است که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد.

بر اساس گزارش ها، از زمان امضای توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ میلادی تا کنون ۲۵ کشور ظرفیت تولید برق زغال سنگ خود را کاهش داده‌اند، اما در همین مدت ۳۵ کشور دیگر بدون توجه به این توافق‌نامه، ظرفیت تولید خود را از محل نیروگاه‌های زغال سنگ افزایش داده‌اند.

جوامع انسانی و صنایعی که به واسطه این جوامع تشکیل شده، همواره دستخوش تغییر و تحولات اساسی است، که ریشه در تغییر تفکر و دیدگاه های افراد نخبه و خاصی در جامعه دارد. این افراد پیشرو و نوآور، برای اثرگذاری و ایجاد تحول، نیازمند حمایت هستند. این حمایت تنها از جنس مالی نیست و در نهایت این رشد و بالندگی خرد جمعی است که سبب پذیرش نوآوری است. زیست بوم نوآوری معادن و صنایع معدنی نیز در مسیر توسعه خود با چالش ها و فرصت های متعددی رو به رو است که لزوم وجود و بازتعریف اجزا را دوچندان کرده است.